Emoties kunnen ons leven kleur geven maar ook kleurloos maken.
Emoties horen bij het leven en willen de ruimte krijgen om geleefd te worden.
Emoties zie ik als opgekropte energie die er graag uit wil. Vaak vinden we dit eng en hebben we het gevoel de controle te verliezen.. Gewoon omdat we het verleerd zijn om te voelen. Kleur je leven en durf te voelen!!
Wat is jouw verhaal in relatie tot emoties en gevoelens?
Wat vind jij lastig of juist fijn als we het hebben over emoties en voelen?
Deel je verhaal.
Mijn gedachten maken mij onzeker.. .
Er zijn wel eens momenten in mijn leven waarin ik mezelf onzeker voel. Als iemand zegt “ik ben nooit onzeker” dan geloof ik daar niets van! Onzekerheid is een gevoel wat we allemaal kennen. Als ik aan jou vraag: Wat was de laatste keer dat je je onzeker hebt gevoelt? Dan weet ik zeker dat je daar niet lang over na hoeft te denken en je mij zo een situatie kunt vertellen wanneer je je onzeker voelde.
Onzekerheid hoort erbij. Sterker nog onzekerheid heeft mij ook veel over mezelf en mijn omgeving geleerd. Door mijn onzekerheid creëerde ik voor mezelf ook situaties waarin ik mezelf wilde overtreffen. Situaties die mij uitdaagden om het beste uit mezelf te halen.
Ik kan me in persoonlijke gesprekken ineens heel erg onzeker of ongemakkelijk gaan voelen. Dan weet ik niet wat ik moet zeggen en dan vallen er stiltes. Mijn gedachtes op dat moment “oeps ik moet nu iets zeggen, maar ik weet niets te zeggen, zie je wel, ik ben gewoon niet sociaal”. Hier word ik dan nog onzekerder van. Dus eigenlijk voel ik mij eerst ongemakkelijk wat zich gaat uiten in mijn lichaam door te gaan wiebelen. Ik ga om mij heen kijken en ik voel spanning in mijn buik.
Ik ga nog meer piekeren.. .
Al deze lichamelijke sensaties brengen dan spanningen met zich mee en voordat ik het weet voel ik van alles door mijn lichaam gieren. Ik weet niet meer waar het begin is en waar het eindigt. Ik ga nog meer piekeren, ik voel mij nerveus worden. Het enige wat ik dan nog wil is weg van de situatie, ver weg.
Thuis aangekomen vliegen er allerlei gedachten door mij heen: “Zie je wel ben ik weer alleen thuis, ik kan ook nooit een gezellig avondje uit.” En tot overmaat van ramp krijg ik er ook nog een hoofdpijn bij en buikkrampen. Ik duik huilend in mijn bed hopend dat het gauw weer morgen wordt. Op die momenten wens ik dat ik meer zelfvertrouwen heb.
De volgende dag
De volgende morgen heb ik een kater van de dag daarvoor niet van de drank maar van alle emoties en prikkels die ik heb ervaren, het was een warboel.
Ik probeer nu op een afstand de situatie terug te halen. Ik draai voor mezelf de film even terug, want ik wil graag mezelf snappen.
Wat gebeurde er?
Ik stond met een onbekende te praten, het was een aardige dame. Het gesprek ging eigenlijk nergens over (ken je die momenten?) en ik voel mij ongemakkelijk worden.
Accepteren, afstand nemen, aandacht naar mezelf.
Stel dat ik op dat moment mijn gevoel had geaccepteerd. En mezelf ongemakkelijk had laten zijn. Als ik op dat moment even afstand had genomen, even een momentje voor mezelf. Even richten op mezelf, mijn voeten voelen en mijn ademhaling. Mijn gedachten voorbij laten gaan zonder dat ik mij met de gedachten laat meevoeren. Dan had ik een hele andere avond gehad en een hele andere (rustiger) nacht.
De boodschap van dit alles was voor mij helder: Durven ervaren wat er in me leeft en me bewust worden van mijn gedachten op dat moment. Geen slaaf worden van mijn gedachten. Laat de gedachten voorbij gaan en aanschouw ze.
Gedachten komen en gaan, zo ook deze gedachten en zo ook deze ervaring..
Kun jij bij jezelf nagaan of zo’n gevoel van onzekerheid voortkomt uit een gedachte of omdat dit een gevoel is wat zomaar aangewakkerd wordt in een bepaalde situatie? Met andere woorden ontstaat onzekerheid bij jouw door een gedachte of is het juist door een gevoel wat er ineens is?
Tip! Bloesem remedie:
White chestnud-malende gedachten
Sclerantus-geeft innerlijk evenwicht
Cerato-zelfvertrouwen, vertrouwen in eigen inzicht
Tip! Ga de komende week eens letten wanneer je je onzeker voelt. Waar voel je dat dan in je lichaam? En stel jezelf dan de vraag: Komt dit gevoel spontaan opzetten in deze situatie of gingen er eerst bepaalde gedachten aan vooraf? Dan ben ik heel benieuwend naar je ervaring. Laat je wat van je horen?
Succes
